این روزها جاری شده بر زبان ها که از تاجگذاری برایت دم میزنند
(در روزهای شادیت هم غریبی...)
هر روز بیشتر از دیروز
عاشقت میشوم
چه کنم عشق دگر یاد نداد استادم
ای تمام هستی
این روزها تفریح ما شده خوشحالی شما
مبهوت شده ام به شما
به خنده ای از جنس هاشمی...
ای اخرین ستاره ی دوست
این روز ها به ما گام داران دینت
چه نمره ای میدهی...؟؟
و
این روز ها تمام پادشاهان جهان
مانده اند در پس تو
ای (همه ی کس و کار ما)
و
خسته شده ایم از عجل ولیک الفرج هایی که به قصد
رفع تکلیف زبان سرودیم
شرمنده ام
که هر روز به عشق مناجات و کسب رضایت تو بیرون میشوم
اما در انتها کوله باری از ناامیدی برایت به همراه دارم...
ارزوی کبوتر شدنت برای من تکراری شده است
این بار در حسرت برف شدن برایت میبارم......
برا خواستن امام شرایطی ذکر شده
خیلی از ماها حالو حوصلشو نداریم که بریم دنبال مطالعه و از این حرفا...
باشه دم مون گرم...
حداقل بیاییم ی کمم که شده ادای ادمای منتطر رو در بیاریم
با مضطر بودنمون...
تو ی کلام
مظتر یعنی اینکه به خدا گیر بدی که امام زمان رو بیاره..
...والسلام...
1/دعا میکنیم تا از سرمون وا کنیم
2/همه میخونن ما هم میخونیم
3/تو حالتی که همیشه خوابمون میاد
4/تو هیئت
5/تو مسجد
6/تو مدرسه و دانشگاه فکر نکنم ولی حسابشون میکنیم
7/......
تا حالا شده یه بار یه بارم که شده از ته دل
خودت دلت براش تنگ بشه و حالی ازش بپرسی...؟؟
تا کی باید منتظرت بمونه..؟؟
اری بزرگترین یلداها
برای کودکی از دیار سختی است..
پی نوشت:کودک حسین
چند وقتیست که خوره ی جانم شده است..
تو مرا همیشه خواسته ای..
من چطور..؟
حالا که صدای آمدنت می آید..
هم به جنبه ای نیوافتاده ام...
ترسم که عامل دست بستنی دیگر باشم....
کوفی صفت شده ام.
نه..!؟؟
ترسم که از چکاوش شمشیرت دیده نگرم.
عوضم کن..(تا نیامده ای)